بیماری لوپوس در زنان، هر آنچه که باید بدانید

با لوپوس، بیماری که می تواند زیبایی و سیستم ایمنی بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد، بیشتر آشنا شوید.

لوپوس یک بیماری مادام العمر سیستم ایمنی بدن است. در این بیماری خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن بیش از حد فعال می شود و به بافت های سالم حمله می کند. این امر باعث التهاب، تورم و آسیب به مفاصل، پوست، کلیه ها، خون، قلب و ریه می شود و هر قسمت از بدن می تواند توسط لوپوس تحت تاثیر قرار گیرد.

لوپوس چیست؟

کار طبیعی سیستم ایمنی بدن محافظت در برابر ویروس ها، باکتری ها و میکروب ها با تولید پروتئینی به نام آنتی بادی است که توسط گلبول های سفید تولید می شوند. با وجود بیماری لوپوس، سیستم ایمنی بدن بد عمل می کند و نمی تواند بافت سالم بدن را از مهاجمان خارجی تشخیص دهد.

در فرد مبتلا به لوپوس آنتی بادی ها برای محافظت از سلول ها و بافت های سالم بدن  تولید می شوند و این امر باعث التهاب، درد و آسیب در قسمت های مختلف بدن می شود.

سوال بسیار شایع در مورد لوپوس این است که آیا بیماری لوپوس واگیر دار است؟ پاسخ منفی است چرا که لوپوس به هیچ وجه مصری نیست و از طریق رابطه جنسی نیز منتقل نمی شود. لوپوس بیماری است که افراد بسیار کمی از آن اطلاع دارند. بر اساس نتایج نظرسنجی سازمان لوپوس آمریکا، حدود 72 درصد از آمریکایی های بین 18 تا 34 سال د رمورد این بیماری یا حتی اسم آن را نشنیده اند، در حالی که این گروه سنی در بیشتر معرض خطر این بیماری قرار دارند. لوپوس پس از  این که سلنا گومز، خواننده معروف آمرکایی در سال 2015 اعلام کرد که در نوجوانی دچار بیماری شده است و تحت درمان قرار گرفته است، توجه بیشتری را جلب کرد. 

انوع لوپوس

دو نوع لوپوس وجود دارند: DLE  و SLE

DLE: 

بیشتر پوستی را که در معرض نور خورشید قرار گرفته، تحت تاثیر قرار می دهد. به طور معمول بر اندام های حیاتی داخلی تأثیر نمی گذارد. ضایعات دیسکویدی (دایره ای) پوست اغلب بعد از بهبودی ضایعات جای زخم هایی را به جا می گذارند.

SLE: 

جدی تر از DLE است که پوست و دیگر ارگان های حیاتی را تحت تاثیر قرار می دهد، این نوع لوپوس می تواند باعث ایجاد پوسته های پروانه ای در اطراف بینی و گونه ها شود که می تواند جای زخم هایی ماندگار به جا بگذارد. SLE همچنین می تواند بر روی قسمت های دیگر پوست در جاهای دیگر بدن تاثیر بگذارد. گذشته از اثرات قابل رویت لوپوس SLE، این بیماری همچنین ممکن است باعث تورم و یا آسیب به بافت همبند در مفاصل، ماهیچه ها و پوست، همراه با غشای اطراف یا درون ریه ها، قلب، کلیه ها و مغز شود. SLE همچنین می تواند باعث بیماری کلیه شود. برای برخی، لوپوس می تواند سردرگمی، افسردگی، تشنج و سکته مغزی ایجاد کند.

چه چیزی باعث لوپوس می شود؟

دلیل اصلی لوپوس نامعلوم است. برخی متخصصان اشاره می کنند که لوپوس در پاسخ به ترکیب یکسری عوامل در داخل وبیرون بدن مانند هورمون ها، ژنتیک و محیط ایجاد می شود.

هورمون ها

هورمون ها مواد شیمیایی هستند که در بدن برای کنترل و تنظیم فعالیت های سلول ها و ارگان های مشخصی تولید می شوند

از هر 10 نفر مبتلا به لوپوس 9 نفر زن هستند. محققان به دنبال کشف رابطه احتمالی میان لوپوس و استروژن هستند. اگر چه هم مردان هم زنان استروژن تولید می کنند اما  تولید این هورمون در زنان بسیار بیشتر است.

ژنتیک

تا کنون ثابت نشده است که ژن یا گروه خاصی از ژن ها باعث لوپوس شوند و با این حال، این رابطه های ژنتیکی به تنهایی برای ایجاد این بیماری قانع کننده نیستند، همانطور که در دوقلوها دیده شده که فقط یک نفر از دوقلوها دچار لوپوس است.

دوقلوهای یکسان ممکن است با شیوه، محیط زندگی و ویژگی های مشابه ویژگی های ارثی بزرگ شوند، اما تنها یکی از آنها ممکن است دچار لوپوس شوند. یک احتمال 25 درصدی وجود دارد که یک دوقلو یکسان بتوانند این بیماری را داشته باشند.

محیط

به گزارش بنیاد لوپوس آمریکا، محققان یافته اند که عوامل محیطی مانند مواد شیمیایی و ویروس ها ممکن است باعث تحریک بیماری لوپوس به افرادی که از نظر مشکوک به این بیماری هستند بشود.

عناصر محیطی که ممکن است موجب تحریک لوپوس شوند عبارتند از:

-اشعه ماورا بنفش خورشید

-اشعه ماوراء بنفش از لامپ های فلورسنت

-قرار گرفتن در معرض گرد و غبار سیلیس در تنظیمات کشاورزی و صنعتی

-داروهای سولفا، که یک فرد را حساس تر به نور خورشید می کند

-داروهای حساسیت به خورشید تتراسایکلین مثل مینوسیکلین

-پنی سیلین و سایر داروهای آنتی بیوتیک

-عفونت ها

-بیماری های ویروسی

-خستگی

-استرس احساسی مانند طلاق، بیماری ، مرگ افراد خانواده و دیگر مشکلات زندگی

هر چیزی که به بدن استرس وارد می کند مانند جراحی، آسیب فیزیکی، بارداری و زایمان

-مصرف دخانیات

علائم لوپوس

مهم ترین علائم لوپوس عبارتند از:

-خستگی مفرط

-تب

-درد شدید در ماهیچه ها و عضلات

-خارش پوستی روی صورت یا بدن

-حساسیت شدید به نور خورشید

-کاهش وزن

-درد قفسه سینه زمان نفس عمیق

-زخم در بینی، دهان و گلو

-گره های لنفاوی بزرگ

-گردش خون ضعیف در انگشتان دست و پا

-ریزش مو

علائم کمتر شایع نیز عبارتند از:

-گیجی

-تشنج

-سرگیجه

-سردرد

-کم خونی

به احتمال زیاد این علائم هر چند وقت یک بار پدیدار می شوند علائم شما اغلب بدتر می شود و سپس بهتر می شوند اما برخی از آن ها ممکن است هیچ گاه بهبودی نیابند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

همیشه علایم جدیدی را که دارید در اختیار پزشک خود قرار دهید. آنها می توانند عوارض جانبی داروهای شما، عفونت جدید یا هر چیز دیگری باشند..

اگر علائم شما بدتر می شود، با پزشک خود تماس بگیرید. او می تواند درمان های جدید یا داروهایی را که می تواند کمک کند، در نظر بگیرد. 

تشخیص لوپوس

تشخیص لوپوس می تواند مشکل ساز باشد. تشخیص صحیح لوپوس نیاز به دانش و آگاهی از طرف پزشک و ارتباط خوب با بیمار دارد.

آزمایش آنتی بادی ضد تهاجم (ANA) معمولا برای جستجوی آنتی بادی هایی که بر روی اجزای هسته سلول های بدن واکنش نشان می دهند مورد استفاده قرار می گیرد.

ابزار تشخیصی برای لوپوس شامل موارد زیر است:

-تاریخچه پزشکی

-معاینه کامل فیزیکی

-آزمایشات آزمایشگاهی شامل شمارش کامل خون (CBC)، میزان رسوب اریتروسیت (ESR)، -آزمایش ادرار، ANA و سایر آزمایش های آنتی بادی

-بیوپسی پوست

-بیوپسی کلیه

-آزمایش خون برای لوپوس

در افرادی که دارای ANA مثبت هستند، معمولا آزمایش های بیشتری برای بررسی سایر آنتی بادی ها انجام می شود که می تواند به تشخیص تشخیص کمک کند.

درمان لوپوس

درمان شما برای کنترل علائم و کاهش آسیب به اندام شما انجام می شود. داروها می توانند به کاهش استرس و یک شیوه زندگی سالم کمک کنند.

افراد مبتلا به لوپوس بیشتر و بهتر از قبل زندگی می کنند. گرچه هیچ درمان اساسی برای لوپوس وجود ندارد، درمان و تغییرات شیوه زندگی می توانند به شما در درمان علائم شما کمک کنند.

درمان لوپوس (SLE) بستگی به علائم شما دارد و اینکه  چقدر آن ها شدید هستند.

درمان می تواند باعث شود:

-علائم خود را بهبود ببخشید.

-التهاب را کاهش دهید.

-از عوارض جلوگیری کنید و یا آن ها را تسکین دهید.

-از آسیب اندام ها و دیگر مشکلات بهداشتی جلوگیری کنید.

دارو های ضد التهاب

گر لوپوس دارید، ممکن است درد و تورم مفصلی، به ویژه در انگشتان، مچ دست یا زانو داشته باشید. گاهی ممکن است تب نیز داشته باشید. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، مانند ایبوپروفن معمولا به کاهش هر دو از این مشکلات کمک می کند. گاهی اوقات آنها می توانند شکم شما را تحریک کنند، بنابراین آنها را با غذا یا شیر مصرف کنید. همچنین باید بدانید که استفاده از این دارو ها، به ویژه در دوزهای بالاتر، خطر ابتلا به حمله قلبی یا سکته را افزایش می دهد.

دارو های ضد مالاریا

برخی داروهای درمان مالاریا نیز می توانند لوپوس را درمان کنند. آنها برای درمان زخم های پوستی، زخم دهان و درد مفصلی استفاده می شوند. آنها همچنین ممکن است خطر ابتلا به لخته شدن خون را کاهش دهند، که در بعضی از افراد مبتلا به لوپوس نگران کننده است.

داروهای ضد مالاریا از آسیب های پوستی از اشعه ماوراء بنفش در نور خورشید محافظت می کند و می تواند بدن شما را در مقابل آسیب های عضو به لوپوس محافظت کند. عوارض جانبی مانند ناراحتی معده با استفاده از این داروها نادر است

کورتیکواستروئیدها

لوپوس بخشی از سیستم ایمنی بدن شما را بیش از حد فعال می کند، بنابراین به اشتباه به بافت سالم حمله می کند. کورتیکواستروئیدها این پاسخ ایمنی را تضعیف می کنند. اگر لوپوس باعث ایجاد مشکلات در قلب، ریه ها، کلیه ها، مغز یا رگ های خونی شما شود پزشک شما ممکن است آنها را تجویز کند.

کورتیکواستروئیدها به عنوان یک قرص مصرف می شوند و باعث کاهش تورم، گرما و درد در مفاصل ناشی از التهاب می شوند. آنها همچنین می توانند آسیب اندام دراز مدت را از بین ببرند. کورتیکواستروئیدها می توانند عوارض جانبی جدی مانند عوامل زیر را به وجود آورند:

-احتمال بیشتری از عفونت

-استخوان های شکننده یا آسیب استخوان، به ویژه در ران

-ضعف عضلانی

-دیابت

-آب مروارید

همچنین ممکن است از مصرف کورتیکواستروئیدها باعث افزایش وزن، نفخ و تغییرات خلق و خوی شما شود. بنابراین، اگر علائم شما برای مدت زمان طول بکشد، پزشک شما احتمالا به شما کمترین دوز ممکن را می دهد و آنها را خنثی می کند.

تغییرات شیوه زندگی

داشتن یک شیوه زندگی سالم به شما کمک خواهد کرد که احساس بهتری داشته باشید. همچنین می تواند به جلوگیری از مشکلات مربوط به لوپوس، مانند بیماری کلیه، حمله قلبی و سکته مغزی کمک کند.

به این نکات توجه کنید:

-یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید.

-برای محافظت از قلب و عروق خونی سیگار را ترک کنید.

-برای کاهش خستگی که یک علامت معمولی لوپوس است مقدار کافی استراحت کنید.

-اکثر روزها برای کمک به خواب، خلق و خو و سلامت قلب ورزش کنید.

-هنگام خروج از کرم ضدآفتاب استفاده کنید.

-واکسن آنفولانزا را برای محافظت در مقابل عفونت دریافت کنید.

وقتی لوپوس شروع می شود، می تواند خیلی شبیه بیماری آرتریت روماتوئید باشد که باعث درد و تورم مفصلی و موجب خستگی و درد می شود، باشد. یکی از جنبه هایی که باعث تمایز لوپوس می شود وجود از حساسیت و خارش و قرمزی پوستی همراه با درد مفاصل است. آزمایشاتی نیز وجود دارند که می توانند به تشخیص لوپوس از بیماری های دیگر کمک کنند.