مشکلات چشمی در کودکان، علت

ساخت وبلاگ

تنها نکته ای که کودک هم چنان در آن ضعیف می ماند و تا 7 – 8 – 9 سالگی هم ممکن است هماهنگی ها و هارمونی لازم را نداشته باشد ، چشم است.
در حالی که در دوران جنینی برخی اوقات چشم خودش را باز و بسته می کند ، اما کودک تقریبا نیمه خواب در شکم مادر زندگی می کند و وقتی که به دنیا می آید ، چشم خودش را باز می کند.
می دانیم که تصاویر اولیه ای از مادر می گیرد و حدود 23 تا 30 سانتیمتر فاصله یا محیط اطرافش را می بیند و بعدا به حدود 38 سانتیمتر می رسد. تقریبا تا 6 ماهگی ، صورت اطرافیان و مادر و یا پدرش را به گونه ای که در بزرگسالی است نمی بیند.

در حدود 6 ماهگی است که آنچه را ما به عنوان بزرگسال می بینیم ، کودک هم در محیط اطراف خودش مشاهده میکند.

اما همچنان هماهنگی و هارمونی بین چشم و بقیه اعضای بدن وجود ندارد. تعجب آور نیست اگر کودک چند ماهه ای هنگام گرفتن شیئی که شما آن را در مقابلش قرار می دهید ، دستش را به این طرف و آن طرف می برد و باز تعجب آور نخواهد بود اگر بچه ی 5 یا 6 ساله ای هنوز بین (( ب )) و (( ت )) و گذاشتن نقطه ی بالا و پایین و کج و راست ، همچنان اشکال دارد.

زیرا گزارش ها به صورت درست به مغز مخابره نمیشوند و این قسمت اصلی و اساسی وجود انسان که بیش از همه با دیگران ارتباط برقرار می کند ، متاسفانه مراحل رشد آهسته ای دارد و گرفتاری های ویژه ای را میتواند به وجود بیاورد .
به هر حال آنچه که مهم است این است که من و شما می دانیم که کودک انسانی با ضعیف ترین عضو بدن خودش که چشم او هست ، بعدا بیشترین کشفیات و اختراعات را انجام می دهد ، پس توجه ویژه به مراحل رشد چشم او اهمیت ویژه ای دارد.
این سخن را نمیشود به پایان برد مگر این که من و شما گفتگویی درباره ی تاثیر حالات و ویژگی های روانی مادر از نظر فیزیکی و روانی به طور کلی بر روی جنین داشته باشیم.

نی‌ نی‌ بان...
ما را در سایت نی‌ نی‌ بان دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : رضا رضوی niniban بازدید : 161 تاريخ : جمعه 15 دی 1396 ساعت: 11:37

خبرنامه